დაავადებები

banner-2

ათეროსკლეროზი: პერიფერიული არტერიული ოკლუზიური დაავადება: “მწეველთა ფეხი”, იშემია, განგრენა

ათეროსკლეროზი აზიანებს ორგანიზმის სისხლძარღვებს და იწვევს სისხლის მიმოქცევის მოშლას სამიზნე ორგანოში (გულში – მიოკარდიუმის ინფარქტს, თავის ტვინში – ინსულტს, კიდურებში – განგრენას). ათეროსკლეროზის მთავარი გამომწვევი ფაქტორებია: მოწევა, დიაბეტი, ჰიპერტონია, მომატებული ლიპიდები სისხლში, სიმსუქნე.

პერიფერიული არტერიული ოკლუზიური დაავადება (პაოდ) არის უმეტესად ქვემო კიდურების არტერიების შევიწროვება. 65 წლის ასაკს გადაცილებული მოსახლეობის 1/5-ს აქვს ეს დაავადება, თუმცა ხშირად უსიმპტომოდ მიმდინარეობს. ათეროსკლეროზის პროგრესირებასთან ერთად არტერიის შევიწროვებაც პროგრესირებს.

უნდა აღინიშნოს, რომ იშვიათად პაციენტს აღნიშნული რისკ-ფაქტორების გარეშეც უვითარდება გამოხატული პაოდ.

პაოდ-ის კლასიკური სიმპტომია “ხანგამოშვებითი კოჭლობა”: პაციენტს გარკვეული მანძილის გავლისას ეწყება კიდურში (კიდურებში) კუნთების ტკივილი, რომელიც აიძულებს მას გაჩერდეს. კუნთების ტკივილი ადგილზე დგომით ქრება – პაციენტს შეუძლია კვლავ განაგრძოს სიარული. მოძრაობისას კიდურების ტკივილი განპირობებულია კუნთებში სისხლის მომარაგებისა და ჟანგბადის მიწოდების დაქვეითებით.

მკურნალობის გარეშე პაოდ პროგრესირებს და თანდათან ამცირებს სიარულის დისტანციას. დაავადების პროგრესირებას ზოგჯერ მივყავართ სისხლის მიმოქცევის კრიტიკულ მოშლასთან, რაც იწვევს “მოსვენებით ტკივილებს” (ე.ი. ტკივილებს სიარულის გარეშე) და, საბოლოოდ, განგრენასთან – ინფექციის გარეშე (“მუმიფიკაცია”) ან თანდართული ინფექციით (აბსცესი, ფლეგმონა). კიდურის გადასარჩენად სასწრაფო მკურნალობის გარეშე ასეთი კრიტიკული სიტუაცია ხშირად კიდურის დიდი ამპუტაციით მთავრდება.

ამდენად, დიდი მნიშვნელობა აქვს ეწვიოთ ექიმს კიდურებში სისხლის მიმოქცევის მოშლის სიმპტომების გაჩენისთანავე: ცივი, ფერმკრთალი კიდურები, ხანგამოშვებითი კოჭლობა, ტკივილი ტერფსა და ტერფის თითებში, შეუხორცებელი მცირე ზომის წყლულის არსებობა ტერფის არეში.

პაოდ-ის დიაგნოსტიკისთვის საჭირო გამოკვლევები: პაოდ დიაგნოზის დასასმელად საკმარისია ანამნეზი, კლინიკური გამოკვლევა და კოჭ/მხრის ინდექსის განსაზღვრა. დამატებითი ინფორმაციისთვისა და ოპერაციის დაგეგმვისათვის საჭიროა: დუპლექს-სონოგაფია, სისხლძარღვების გამოსაკვლევი ტექნიკა – არაინვაზიური კომპუტერულ-ტომოგრაფიული ანგიოგრაფია (კტ-ანგიო) ან მაგნიტურ-რეზონანსული ანგიოგრაფია (მრ-ანგიო), ანდა ინვაზიური გამოკვლევა – დიგიტალური სუბტრაქციული ანგიოგრაფია (დსა).

მკურნალობის მეთოდებისთვის იხილეთ გვერდი “მკურნალობა/ოპერაცია”.

საძილე არტერიის სტენოზი

საძილე არტერიის სტენოზი არის სანათურის შევიწროვება აღნიშნული არტერიისა, რომელიც არტერიული სისხლით ამარაგებს თავის ტვინს.

სტენოზის მთავარი მიზეზია ათეროსკლეროზული ფოლაქი, რაც უმეტესად ხანდაზმულებში გვხვდება. სხვა იშვიათმა დაავადებებმა ასევე შეიძლება გამოიწვიოს შევიწროვება, მაგალითად, არტერიის კედლის დისექცია (განშრევება), რომელიც უფრო ახალგაზრდა პაციენტებში გვხდება.

საძილე არტერიის სტენოზი ე.წ. იშემიური ინსულტის ყველაზე მთავარი მიზეზია. ათეროსკლეროზული ფოლაქი ხდება არასტაბილური, სკდება და მისი ნატეხები იწვევს თავის ტვინის წვრილი არტერიების ემბოლიზაციას.

ინსულტი ხშირად სიცოცხლისათვის სახიფათო დაავადებაა. თუ პაციენტი გადაურჩება მწვავე პერიოდს, ხშირად რჩება გონებრივად შეზღუდული ან ფიზიკურად ინვალიდი.

არსებობს ე.წ. “გამაფრთხილებელი სიმპტომები” – “ტრანზიენტული იშემიური შეტევები”, რომელსაც მოკლე პერიოდში მოსდევს ინსულტი. ეს სიმპტომები დროებითია და თავისით ქრება: სხეულის ერთ მხარეზე ხელის და/ან ფეხის სისუსტე/მოძრაობის შეზღუდვა, ან მგრძნობელობის დაქვეითება/დაბუჟება, გაურკვეველი (წაშლილი) მეტყველება, მხედველობის ხანმოკლე გაუარესება.

“გამაფრთხილებელი სიმტომები” აჩვენებს, რომ სასწრაფოდ უნდა მიმართოთ ექიმს, რათა თავიდან იქნას აცილებული პროგრესული და შეუქცევადი ინსულტი. ამასთან გირჩევთ, 60-65 წლის ასაკის ზევით საძილე არტერიების დუპლექს-სონოგრაფიით პროფილაქტიკურ გასინჯვას (სკრინინგი).

საძილე არტერიის შევიწროვების დიაგნოსტიკისთვის საჭირო გამოკვლევები: ანამნეზი, კლინიკური გამოკვლევა და დუპლექს-სონოგაფია. სისხლძარღვების გამოსაკვლევი ტექნიკა მხოლოდ მაშინ არის საჭირო, როცა სონოგრაფიის შედეგი არადამაჯერებელია – მაგ. არაინვაზიური კომპუტერულ-ტომოგრაფიული ანგიოგრაფია (კტ-ანგიო) ან მაგნიტურ-რეზონანსული ანგიოგრაფია (მრ-ანგიო).

მკურნალობის მეთოდებისთვის იხილეთ გვერდი “მკურნალობა/ოპერაცია”

თირკმლის არტერიის სტენოზი

თირკმლის არტერიის სტენოზი არის სანათურის შევიწროვება ამ არტერიისა, რომელიც არტერიული სისხლით ამარაგებს თირკმელს.

სტენოზის მთავარი მიზეზია ათეროსკლეროზული ფოლაქი, რაც უმეტესად ხანდაზმულებში გვხვდება. სხვა იშვიათმა დაავადებებმა ასევე შეიძლება გამოიწვიოს შევიწროვება, მაგალითად, ფიბრო-მუსკულარული დისპლაზია, რომელიც უფრო ახალგაზრდა პაციენტებში გვხდება.

თირკმლის სპეციალური უჯრედები მონაწილეობენ სისხლის წნევის რეგულაციაში. კერძოდ, როცა სისხლის არტერიული წნევა ქვეითდება (მაგ. სისხლდენისას), თირკმლის აღნიშნული უჯრედები აქტივდება და გამოყოფს ჰორმონს, რითაც ებრძვის სისხლის წნევის დაქვეითებას (რენინ-ანგიოტენზინ-ალდოსტერონის სისტემა).

თირკმლის არტერიის შევიწროვება იწვევს თირკმელში სისხლის მიწოდების შემცირებას და ჩართავს ზემოაღნიშნულ მექანიზმს – ვითარდება არტერიული ჰიპერტონია (სისხლის მაღალი წნევა), რომელიც ხშირად წნევის დამწევი მედიკამენტებით მკურნალობას არ ექვემდებარება. მეორე მხრივ, თირკმლის ხანგრძლივი სისხლნაკლებობა იწვევს თირკმლის ატროფიას (შეჭმუხვნას) და მისი ფუნქციის გამოვარდნას.

იმ პაციენტებში (განსაკუთრებით ახალგაზრდებში), რომელთაც მედიკამენტებით მკურნალობის მიმართ მდგრადი არტერიული ჰიპერტონია აქვთ, უნდა შემოწმდეს (გამოირიცხოს) თირკმლის არტერიის შევიწროვება.

თირკმლის არტერიის შევიწროვების დიაგნოსტიკისთვის საჭირო გამოკვლევები: ანამნეზი, კლინიკური გამოკვლევა და დუპლექს-სონოგაფია. სისხლძარღვების გამოსაკვლევი ტექნიკა ყოველთვის საჭიროა, მაგ. არაინვაზიური კომპუტერულ-ტომოგრაფიული ანგიოგრაფია (კტ-ანგიო) ან მაგნიტურ-რეზონანსული ანგიოგრაფია (მრ-ანგიო). ინვაზიური გამოკვლევა – დიგიტალური სუბტრაქციული ანგიოგრაფია (დსა) სტანდარტია არა მარტო დიაგნოზის დასამტკიცებლად, არამედ იმავდროულად ინტრალუმინალური მკურნალობისთვის.

მკურნალობის მეთოდებისთვის იხილეთ გვერდი “მკურნალობა/ოპერაცია”

დიაბეტური ანგიოპათია, დიაბეტური ტერფი

დიაბეტური ტერფი შაქრიანი დიაბეტის უშუალო გართულებაა. დიაბეტი აზიანებს პერიფერულ ნერვებს, იწვევს მათში ტკივილის, მოტორული და ავტონომიური ბოჭკოების დეგენერაციას. პაციენტს თანდათანობით უვითარდება კიდურებში დაბუჟებისა და ჭიანჭველების დავლის შეგრძნება. ტერფებსა და ტერფის თითებში ვითარდება მგრძნობელობის დაქვეითება – ნეიროპათია, რომელიც ე.წ. “ტერფზე ჩაცმული წინდის ტერიტორიას” მოიცავს. მგრძნობელობის (შეხება და ტკივილი) დაკარგვას მივყავართ სიტუაციამდე, როცა ტერფის მცირე დაზიანება შეუმჩნეველი რჩება, სანამ ღრმა დაწყლულება არ განვითარდება.

ტერფის დაწყლულების მეორე მიზეზია ტერფის ძვლებისა და სახსრების პროგრესული დეგენერაცია, რასაც მივყავართ ძვლების დაშლისა და ტერფის დეფორმაციამდე – ე.წ. “შარკოს ტერფი”.

ტერფის დაწყლულება განსაკუთრებით სწრაფად პროგრესირებს, თუ იმავდროულად პაციენტს აქვს დიაბეტისთვის დამახასიათებელი არტერიული შევიწროვება.

ქრონიკულ დაწყლულებასა და თანდართული ინფექციას მივყავართ კიდურის ფუნქციის გამოვარდნამდე, ამპუტაციამდე ან პაციენტის სიკვდილამდეც კი.

კანის, ძვლებისა და სახსრების დაზიანებისა და მცირე ზომის წყლულების დროული გამოვლენა და მკურნალობა ამცირებს დიაბეტით დაავადებულთა ავადობას და იმავდროულად შეიძლება თავიდან აგვაცილოს კიდურის ამპუტაცია.

დიაბეტური ტერფის დიაგნოსტიკისთვის საჭირო გამოკვლევები: ანამნეზი, კლინიკური გამოკვლევა და დუპლექს-სონოგაფია. სისხლძარღვების გამოსაკვლევი ტექნიკა ყოველთვის საჭიროა, მაგ. არაინვაზიური კომპუტერულ-ტომოგრაფიული ანგიოგრაფია (კტ-ანგიო) ან მაგნიტურ-რეზონანსული ანგიოგრაფია (მრ-ანგიო). ინვაზიური გამოკვლევა – დიგიტალური სუბტრაქციული ანგიოგრაფია (დსა) სტანდარტია არა მარტო დიაგნოზის დასამტკიცებლად, არამედ იმავდროულად ინტრალუმინალური მკურნალობისთვის.

მკურნალობის მეთოდებისთვის იხილეთ გვერდი “მკურნალობა/ოპერაცია”

აორტის ანევრიზმა

აორტის ანევრიზმა (აა) არის ამ სისხლძარღვის სანათურის პათოლოგიური მკვეთრი გაგანიერება. ჩვეულებრივ, აა არ იწვევს პაციენტის ჩივილებს, იშვიათად აღინიშნება მუცლის ან წელის ტკივილები. ლოკალიზაცია ძალზედ ხშირად მუცლის აორტაა და იშვიათად – გულმკერდის აორტა.

აა-ს კედელი თხელი და რბილია, რაც აორტის გასკდომის რისკს ზრდის. აორტის გასკდომა იწვევს მასიურ შინაგან სისხლდენასა და შოკს. ყოველი მეორე პაციენტი გამსკდარი ანევრიზმით ან მაშინვე იღუპება, ან ვერ აღწევს საავადმყოფომდე. საავადმყოფოში ტრანსპორტირებული ცოცხალი პაციენტების ნახევარი, სასწრაფო ჩარევის მიუხედავად, ოპერაციას ვერ გადაიტანს. ამდენად, გამსკდარი აა-ს სიკვდილიანობა დაახლოებით 75%ს შეადგენს.

აა-ს ზომაში მატების ტემპის პროგნოზირება შეუძლებელია. გასკდომის რისკი მატულობს ზომის მატებასთან ერთდ. როდესაც მუცლის აა-ს განივი ზომა მიაღწევს 5-5,5 სმ-ს და გულმკერდის აა-ს განივი ზომა 6 სმ-ს, მაშინ გასკდომის რისკი უფრო მაღალი ხდება, ვიდრე ქირურგიული ჩარევის რისკი. ამ ზომების მიღწევის შემთხვევაში აქტუალური ხდება აა-ს კორექციის საკითხი – ოპერაცია. ზოგჯერ, უფრო მცირე ზომის აა-ს მკურნალობაც აუცილებელი ხდება, რაც დამოკიდებულია აა-ს ფორმაზე – მაგ. გამობურცული (საკულარული) აა-ს ახასიათებს გასკდომის მაღალი რისკი, ზომის მიუხედავად.

აა-ს მეორე შესაძლო გართულებაა სისხლძარღვების ემბოლიზაცია თრომბული მასებით, რომელიც უხვად არის ანევრიზმის პარკში. აა-ს რისკ-ფაქტორებია მოწევა და სისხლის მაღალი წნევა.

გამსკდარი აა ძალზე მაღალი სიკვდილიანობით ხასიათდება (75%), მაშინ, როცა გეგმიური ოპერაციული ჩარევის სიკვდილიანობა დაბალია (2-5%). ამიტომ, დიდი მნიშვნელობა აქვს აა პაციენტების დროულ გამოვლენას. ჩვენ ვურჩევთ 65-70 წლის ასაკის ზემოთ პროფილაქტიკურ გასინჯვას ექოსკოპიით (სკრინინგი) აა-ს დროულად გამოსავლენად და სამკურნალოდ.

აორტის ანევრიზმის დიაგნოსტიკისთვის საჭირო გამოკვლევები: ანამნეზი, კლინიკური გამოკვლევა და დუპლექს-სონოგაფია. სისხლძარღვების გამოსაკვლევი ტექნიკა საჭიროა ტოპიური დიაგნოსტიკისთვის, ზუსტი ზომის გაზომვისათვისა და ოპერაციის დაგეგმვისათვის, მაგ. არაინვაზიური კომპუტერულ-ტომოგრაფიული ანგიოგრაფია (კტ-ანგიო) ან მაგნიტურ-რეზონანსული ანგიოგრაფია (მრ-ანგიო).

მკურნალობის მეთოდებისთვის იხილეთ გვერდი “მკურნალობა/ოპერაცია”

ვისცერალური/პერიფერიული ანევრიზმა

ვისცერალური (შინაგან ორგანოთა) არტერიების ანევრიზმა (ვაა) იშვიათი დაავადებაა. ყველაზე ხშირად, ვაა მდებარეობს ელენთის და ღვიძლის არტერიაზე. ვაა დიაგნოზი ან შემთხვევითია (არასიმპტომური პაციენტის შემთხვევაში), ან მისი დიაგნოსტიკა ხდება გახეთქვის დროს. სიკვდილიანობა გახეთქილი ვაა-ს დროს აღწევს 75%-ს.

მუხლქვეშა არტერიის ანევრიზმა (მაა) შეადგენს პერიფერული ანევრიზმების 70%-ს. ეს დაავადება უფრო ხშირად > 65 წლის ასაკში გვხდება. ხშირად მაა ორმხრივია და პაციენტების 50%-ს იმავდროულად აღენიშნებათ სხვა არტერიების ანევრიზმა. მცირე ზომის არასიმპტომურ მაა-ს შეიძლება კონსერვატულად ვუმკურნალოთ. ჩარევა ნაჩვენებია, როცა პაციენტს ჩივილები აქვს (დისტალური სისხლძარღვების ემბოლიზაცია, იშემია, გახეთქვა), ან არასიმპტომური დაავადებისას, თუ დიამეტრი > 2 სმ და ანევრიზმაში კედლის ამყოლი თრომბებია.

ვაა/მაა გეგმიური მკურნალობის დაავადებანობა და სიკვდილიანობა დაბალია. საპირისპიროდ, გახეთქილი ვაა/მაა-ს ახასიათებს გართულებებისა და სიკვდილიანობის მაღალი რისკი. ამიტომ, პაციენტმა ვაა/მაა დიაგნოზით სასწრაფოდ უნდა მიმართოს ექიმს.

ვაა/მაა დიაგნოსტიკისთვის საჭირო გამოკვლევები: ანამნეზი, კლინიკური გამოკვლევა და დუპლექს-სონოგაფია. სისხლძარღვების გამოსაკვლევი ტექნიკა საჭიროა ტოპიური დიაგნოსტიკისთვის, ზუსტი ზომის გაზომვისათვის და ოპერაციის დაგეგმვისათვის, მაგ. არაინვაზიური კომპუტერულ-ტომოგრაფიული ანგიოგრაფია (კტ-ანგიო) ან მაგნიტურ-რეზონანსული ანგიოგრაფია (მრ-ანგიო).

მკურნალობის მეთოდებისთვის იხილეთ გვერდი “მკურნალობა/ოპერაცია”

ვენების ვარიკოზული გაგანიერება

ვარიკოზული ვენები (ვვ) არის პათოლოგიურად გაგანიერებული და დაკლაკნილი კანქვეშა ვენები, უმთავრესად ქვემო კიდურების არეში (დიდი და მცირე საჩინო ვენები). კანქვეშა ვენებს აქვთ სარქველები, რომელიც სისხლის დინებას ერთი მიმართულებით – პერიფერიიდან გულისაკენ მიმართავს და ხელს უშლის სისხლის უკან დაბრუნებას. ვარიკოზულად გაგანიერებული ვენების სარქველები ხდება უკმარისი, რაც სისხლის ნაკადის უკუდინებას განაპირობებს, ეს თავის მხრივ კიდევ უფრო აგანიერებს ვენას – ირთვება ე.წ. “მანკიერი წრე”.

ვვ უფრო ხშირია 40 წლის ასაკის შემდეგ, განსაკუთრებით ქალებში. ვვ განვითარებას ახასიათებს ძლიერი გენეტიკური პრედისპოზიცია. კორელაცია ვვ-თი დაავადებულ მშობელთა რაოდენობასა და შვილში ამ დაავადების განვითარების რისკს შორის ასეთია: ორივე მშობელი – 90%, ერთ-ერთი მშობელი – 45%, არც ერთი მშობელი – 20% შვილებისა.

ვვ მხოლოდ კოსმეტიკურ პრობლემას არ წარმოადგენს. კლინიკურად გამოხატული ვვ-ს ტიპიური ჩივილებია: ტკივილი, შეშუპება, ქავილი, სიმძიმის შეგრძნება კიდურებში, კანჭის კუნთების კრუნჩხვები.

  • ვვ-ს შეიძლება სერიოზული გართულებები მოყვეს:
    სისხლის ქრონიკული შეგუბება და კიდურის შეშუპება იწვევს ეკზემას (კანის ანთება), კანის გასქელებას, პიგმენტაციის მომატებას (“გაშავებას”) და საბოლოოდ წყლულის გაჩენას.
  • თრომბის წარმოშობა ვვ-ში, რასაც თრომბოფლებიტი ეწოდება. ამ დროს პაციენტს ეწყება თრომბირებული ვენის გაყოლებაზე ტკივილი, კანის გაწითლება, ადგილობრივად გაცხელება, კიდურის შეშუპება, თრომბირებული ვენის გამკვრივება. იშვიათად, თრომბი შეიძლება გადავიდეს ღრმა ვენაში (ფლებოთრომბოზი), რაც სიცოცხლისათვის სახიფათო შეიძლება გახდეს (ემბოლია).
  • ტრავმული დაზიანების შემთხვევაში ვვ-დან აღინიშნება ძლიერი სისხლდენა.

ზემოაღნიშნული გართულებების გამო, გირჩევთ კლინიკურად გამოხატული ვარიკოზიული ვენების ოპერაციულ მკურნალობას.

ვენების ვარიკოზის დიაგნოსტიკისთვის საჭირო გამოკვლევები: ანამნეზი, კლინიკური გამოკვლევა და დუპლექს-სონოგაფია. ინვაზიური გამოკვლევა ფლებოგრაფია – მხოლოდ მაშინ არის საჭირო, როცა სონოგრაფიის შედეგი არადამაჯერებელია.

მკურნალობის მეთოდებისთვის იხილეთ გვერდი “მკურნალობა/ოპერაცია”

ღრმა ვენების თრომბოზი, თრომბოემბოლიური დაავადება

ღრმა ვენების თრომბოზის (ღვთ) დროს ხდება თრომბის გაჩენა სისხლძარღვის სანათურში, რაც უპირატესად ქვემო კიდურების ვენებში აღინიშნება.

მთელი რიგი დაავადებებისა ზრდის ღვთ რისკს, მაგალითად, ავთვისებიანი სიმსივნე, ხანდაზმული ასაკი, ტრავმა, სისხლის კოაგულაცის თანდაყოლილი და შეძენილი პათოლოგია, ქირურგიული ჩარევა, იმობილიზაცია (მწოლიარე პაციენტი), თვითმფრინავით ხანგრძლივი ფრენის დროს იმობილიზაცია და ვიწრო დასაჯდომი (“ეკონომიური კლასის სინდრომი”), თაბაშირის ნახვევი, ფეხმძიმობა/მელოგინე ქალი, ჩასახვის საწინააღმდეგო საშუალებების მიღება, განსაკუთრებით მწეველებში.

ღვთ სიმპტომებია: ტკივილი, კიდურის შეშუპება და დაჭიმულობა, თუმცა ზოგჯერ (დისტალური თრომბოზისას) პაციენტს სიმპტომები არ აქვს.

ღვთ დიაგნოზის დასმის შემდეგ აუცილებელია თრომბოზის მიზეზის დადგენა, რადგანაც ამაზეა დამოკიდებული მეორადი პროფილაქტიკის ტიპისა და ხანგრძლივობის შერჩევა.

ღვთ ყველაზე უფრო ხშირი გართულებაა პოსტთრომბული სინდრომი (პთს) – ვენური სისხლის სტაზი (დაგროვება) კიდურის ვენებში, გულისაკენ სისხლის მიწოდების შემცირებით. ამ გართულების შედეგად პაციენტებს აღენიშნებათ დაზიანებული კიდურის ქრონიკული შეშუპება და, შემთხვევების 50%-ში, ვითარდება ვენური დაწყლულება.

ღვთ ყველაზე უფრო საშიში გართულებაა ფილტვის არტარიის ემბოლია (ფე), რაც არც თუ იშვიათად პაციენტის სიკვდილით მთავრდება. პე გამოწვეულია ღრმა ვენებიდან თრომბის მოწყვეტით და მისი გადანაცვლებით ფილტვის არტერიაში, რაც ფილტვის ინფარქტს იწვევს.

ღვთ პოტენციურად სასიკვდილო დაავადებაა. ზუსტად და ინდივიდუალურად შერჩეული პირველადი და მეორადი პროფილაქტიკა საშუალებას გვაძლევს თავიდან ავიცილოთ ღრმა ვენების თრომბოზი და პოტენციურად სასიკვდილო ფილტვის არტერიის ემბოლია.

ღრმა ვენების თრომბოზის დიაგნოსტიკისთვის საჭირო გამოკვლევები: ანამნეზი, კლინიკური გამოკვლევა, ლაბორატურიული ტესტები და დუპლექს-სონოგაფია. სისხლძარღვების გამოსაკვლევი ტექნიკა ყოველთვის საჭიროა, მაგ. არაინვაზიური კომპუტერულ-ტომოგრაფიული ანგიოგრაფია (კტ-ანგიო) ან მაგნიტურ-რეზონანსული ანგიოგრაფია (მრ-ანგიო), ზოგჯერ ინვაზიური გამოკვლევა – ფლებოგრაფია.

მკურნალობის მეთოდებისთვის იხილეთ გვერდი “მკურნალობა/ოპერაცია”

ქრონიკული ვენური უკმარისობა, ვენური წყლული

ქრონიკული ვენური უკმარისობის (ქვუ) გამომწვევი მიზეზები შეიძლება იყოს:

  • ვენების´ვარიკოზი თრომბოფლებიტით ან მის გარეშე;
  • ღრმა ვენების თრომბოზი – პოსტთრომბული სინდრომი;
  • ჭარბი სიმსუქნე;
  • არტერიო-ვენური ფისტულა.

დამატებითი ინფორმაციისთვის იხილეთ: “ვენების ვარიკოზული გაგანიერება”, “ღრმა ვენების თრომბოზი, თრომბოემბოლიური დაავადება”.

მკურნალობის მეთოდებისთვის იხილეთ გვერდი “მკურნალობა/ოპერაცია”.

სისხლძარღვების რეკონსტრუქცია ონკოლოგიაში

სისხლძარღვების რეკონსტრუქცია ორთოპედიული სიმსივნის ოპერაციების დროს: ძვლების სიმსივნეების ქირურგიული მკურნალობა გულისხმობს რადიკალურ რეზექციას. მაგისტრალური სისხლძარღვები ხშირად ინფილტრირებულია სიმსივნით. ეს სისხლძარღვები უნდა რეზეცირებული იქნას სიმსივნესთან ერთად და კიდურის შენარჩუნებისათვის უნდა აღდგენილი/ჩანაცვლებული იქნეს ავტოლოგიური ან სინთეტური სისხლძარღვით.

სისხლძარღვების რეკონსტრუქცია უროლოგიაში: თირკმლის უჯრედოვანი კარცინომა შეადგენს ყველა სიმსივნეების 3%-ს. სიმსივნე იჭრება სისხლძარღვებში და იზრდება ქვემო ღრუ ვენაში, რაც იწვევს ამ ვენის თრომბოზს. სიმსივნისა და თრომბის რეზექცია აუმჯობესებს პაციენტის სიცოცხლის პროგნოზს.

სისხლძარღვოვანი ინტერვენცია საშუალებას იძლევა ჩატარებული იქნას ავთვისებიანი სიმსივნის რადიკალური რეზექცია და თამაშობს მნიშვნელოვან როლს პაციენტის სიცოცხლის პროგნოზის გაუმჯებესობაში.

საჭირო გამოკვლევები: ანამნეზი, კლინიკური გამოკვლევა და დუპლექს-სონოგაფია. ტოპიური დიაგნოზისთვის და ოპერაციის დაგეგმვისათვის საჭიროა სისხლძარღვების გამოსაკვლევი ტექნიკა – არაინვაზიური კომპუტერულ-ტომოგრაფიული ანგიოგრაფია (კტ-ანგიო) ან მაგნიტურ-რეზონანსული ანგიოგრაფია (მრ-ანგიო), ასევე შესაბამისი ორთოპედიული/უროლოგიური გამოკვლევები.

მკურნალობის მეთოდებისთვის იხილეთ გვერდი “მკურნალობა/ოპერაცია”